Ben düşüncelerim değilim

“Ben düşüncelerim değilim, sadece şu an için bu düşüncelere sahibim”

Bazen içinde bulunduğumuz süreçte, düşüncelerimiz yoğun derecede inatçı ve dirençli olabilir. Bazı düşünceler çok güçlü ve farkında olmadan çok derinden çıkıp gelmiş olabilirler.

Bu durumda, “düşüncelerin içeriğini sorgulamak ve gerçeklik kontrolünü yapmak” çok önem kazanır ve işleri oldukça kolaylaştırabilir. bu hoşa gitmeyen düşüncelerle savaşmadan önce bilinçli olarak onları fark etmek, günlük yaşantımızı ele geçirecek derecede bizi etkilediğinde, kendimizi sınırsızca eleştirmemek çok çok önemli. Kendimize karşı nezaket, kendimizi ve düşüncelerimizi olduğu gibi kabul etmek, zor durumlarda başlı başına çözüm olabilir.

Düşündüğümüz şeyler bizde suçluluk ve utanç oluşturuyorsa bu düşünceleri kabul edebilmek ve onlarla mücadele etmeden mesafe alabilmemiz için kendimize şunu söylemek çok yardımcı olabilir.

Hata yapmaya hakkım var.

Bir şeyi başaramamaya hakkım var

Bazı zayıflıklarımın olmasına hakkım var.

Kendimize yineleyen zor düşüncelerle ilgili sorabileceğimiz sorular:

1- Bu düşünce doğru mu? Bunu kanıtlayan bir şey var mı?

2-Bu düşünce olmak istediğim yere ulaşmakta bana gerçekten yardım ediyor mu?

3-Benim durumumda olmayan biri ne düşünürdü?

4-Buna daha sonra nasıl tepki vereceğim, yarın ya da gelecek yıl?

5-Olabilecek en kötü şey ne? Eğer olursa gerçekten korkunç olacak şey ne?

6-Bu durumla ilgili en kötü senaryo ne olurdu?

7-Yaşamımda daha önce bu gibi bir durumla karşılaştım mı, karşılaştıysam nasıl baş ettim?

8-Eğer bi arkadaşım bu durumda olsaydı ona ne söylerdim?

9-İyi bir arkadaş bana bu durumla ilgili ne söylerdi?

10-Bu durumda daha güvende ve cesur hissetmemi sağlayacak bir şey var mı?

Aslında bu on soruyu içselleştirmek;  gündelik yaşantımızda,  düşündüğümüz, karar vermek zorunda olduğumuz her durumda anın kendinden bağımsız bir gözle olayları çözmemizde çok faydalı olacaktır diye düşünüyorum.

(Zümra Atalay; Mindfulness Farkındalıkla Anda Kalabilmak Sanatı 

okunsa güzel olurdu)